Waarom de kraai zwart is
of: Het verhaal van Regenboog Kraai
een verhaal van de Lenape Nation
Lang geleden was de wereld warm en vredig, en alle dieren leefden in een eeuwigdurende zomer. Toen de Creator op een dag aan sneeuw en ijs dacht, kwam de winter. Het land werd hard, de bomen werden kaal en het voedsel werd schaars. “Iemand moet naar de hemelen reizen,” zei Wijze Uil, “om aan de Creator te vragen om winter te on-denken, of we zullen zeker van de honger omkomen.” Regenboog Kraai, met zijn prachtige stem en zijn verenkleed gemaakt van duizend kleuren, bood aan de reis te maken.
Regenboog Kraai vloog drie dagen en drie nachten, door de bomen en door de wolken en door de sterren. Hij vloog hoger dan een vogel ooit gevlogen had, tot hij uiteindelijk de Creator vond. Om zijn aandacht te trekken, begon Regenboog Kraai te zingen. Hij zong het mooiste lied dat je ooit gehoord hebt. De Creator vond het prachtig en als dank mocht Regenboog Kraai om een gunst vragen. “Oh, grote Spirit,” zei Regenboog Kraai, “wil je winter niet on-denken, en de warmte weer terug laten keren naar de wereld?” Maar de Creator kon winter niet meer on-denken, want als er iets eenmaal gedacht is, kan het niet meer on-gedacht worden. “Wanhoop niet,” zei de Creator, en hij nam een tak en hield het in de zon. De tak vatte vlam en de Creator zei: “Dit is vuur, en het zal je warm houden, maar het zal snel verbranden. Dus haast je terug, Regenboog Kraai, voordat de tak opbrandt!”
Regenboog Kraai nam de brandende tak en vloog zo snel hij kon terug. Maar de reis was erg lang. Regenboog Kraai vloog door de sterren en door de wolken en door de bomen. De brandende tak werd korter en korter en het vuur kwam steeds dichterbij Regenboog Kraai. Uiteindelijk schroeide het vuur zijn prachtige veren zwart en vulde het roet zijn longen. Maar Regenboog Kraai bleef de tak stevig vasthouden en vloog dapper door. Hij vloog en hij vloog en uiteindelijk viel Regenboog Kraai als een bal van vuur en vlammen uit de lucht en zo bracht hij het vuur naar de wereld. En alle dieren waren blij en bedankten hem. Maar Regenboog Kraai zelf was niet blij. Want zijn prachtige gekleurde veren waren zwartgeblakerd en zijn mooie stem klonk schor.
Op een nacht, in een zucht van wind, sprak de Creator tegen Regenboog Kraai. “Wanhoop niet, dappere Kraai, op een dag komen de mensen, en komen zullen ze. Maar niet één zal jou in een kooi zetten vanwege je mooie lied of op je jagen voor je vlees want je zult naar rook smaken. Maar zij die werkelijk naar je kijken, zullen ontdekken dat je niet alle schoonheid verloren bent.”
En dat is waar. De volgende keer dat je een kraaienveer ziet en het zonlicht valt erop, dan zul je een prachtig regenboogschijnsel in het zwart ontdekken, een regenboogschijnsel dat je herinnert aan de dappere Regenboog Kraai die het vuur naar de wereld bracht.
CW/2020-12
/ | \