Cadeau voor de mensheid
Blootsvoets lopen ze in het zonovergoten labyrint. De ene vrouw loopt het pad naar binnen, de andere het pad naar buiten. Ze komen elkaar tegen op het smalle pad. De vrouwen stoppen met lopen en kijken elkaar vanaf een afstandje aan. Schouderophalend en met de armen gespreid vraagt de ene vrouw: “Hoe gaan we dit oplossen?” Het is even stil. De andere vrouw spreidt haar armen, ook vragend. “Ik wil wel knuffelen,” zegt ze zacht. De twee vriendinnen lopen naar elkaar toe en omarmen elkaar. Tranen in mijn ogen vertroebelen mijn blik. Behalve hun vriendschap zie ik nog iets. Ik zie een cadeau voor de mensheid.
Stel je voor dat elk labyrint met elk labyrint over de hele wereld verbonden is. Stel je voor dat alles wat er in een labyrint gebeurt, opgeslagen wordt in een soort energetisch archief. Laten we dat het bewustzijnsveld van het labyrint noemen. Een bron waar iedereen die een labyrint loopt, wijsheid uit kan putten of inzichten aan kan toevoegen. Dat wereldwijde bewustzijnsveld van het labyrint ontving vandaag van deze twee vriendinnen een cadeau voor de mensheid. Er was een probleem. De oplossing? Een omarming.
Omhelzend en lachend schuifelen de twee vriendinnen een beetje rond op het pad tot ze elk op de plek van de ander komen. Ze nemen afscheid en vervolgen hun eigen pad. Een vrouw op weg naar binnen, de andere vrouw op weg naar buiten. Allebei gedragen door hun omarming.
CW/20200619
/ | \